Ik en Harry Potter: ‘bleef me achtervolgen alsof er een boodschap in zat’
door PotterDome redactie
Dit jaar is het twintig jaar geleden dat Harry Potter and the Philosopher’s Stone in première ging. In de serie ‘Ik en Harry Potter’ blikt PotterDome via korte verhaaltjes met enkele mensen terug op hun eerste kennismaking met de film en Potter in het algemeen. Met deze week schrijfster Pen Stewart, bekend van onder meer Onderuniversum, die nog steeds gek is op het groene gewaad van professor Anderling.
Twintig jaar geleden was ik pas vierentwintig jaar oud. Dat was het eerste wat ik, een beetje in shock, dacht toen PotterDome me contacteerde met de vraag ‘wat herinner jij je nog van de eerste Harry Potter-film”. En ik realiseerde me meteen dat ik veel vroeger een Potter-fan werd, dan ik in eerste instantie dacht. Ik begon de boeken pas te lezen toen deel drie in de winkel lag. Ik had hier en daar al het een en ander opgevangen, maar verkeerde in een fase in mijn leven waarin ik eigenlijk minder las dan vroeger. Pas aan het werk, pas gaan samenwonen, zelden een avond thuis. En toen kwam Harry. Nieuwsgierig geworden naar wat er waar was van al die geruchten, trok ik naar de boekenwinkel en kocht de eerste drie delen. Een blik in boek drie vertelt me nu dat het een achttiende druk was, gepubliceerd in 2001, het jaar dus waarin ook film één verscheen. Ik heb dus het geluk gehad dat ik niet al te lang op de film moest wachten. Zoals velen was ik trouwens vanaf boek één verknocht aan de wereld die J. K. Rowling geschapen heeft. Grappig detail: ik schreef toen zelf nog helemaal geen boeken, zelfs geen korte verhalen. Ik was een dagboekenschrijver!
Natuurlijk zag ik “Harry Potter en de steen der wijzen” in de bioscoop in mijn thuisstad, Gent.
Wat ik me daarvan vooral herinner is de sfeer in die eerste film. De absolute verwondering die de wereldbouw opriep (en nog steeds oproept) in het boek komt heel goed over op groot scherm, en in die eerste film neemt men de tijd om dat over de brengen naar de kijker. Net zoals J. K. Rowling in haar eerste boek ook de tijd neemt om haar wereld aan de lezer te tonen. Je ziet die wereld ook letterlijk door de verwonderde ogen van een kind, samen met Harry. En een kind van die leeftijd heeft oog voor de fantasie in alles. Na film twee neemt dat een beetje af en nemen meerdere verhaallijnen de overhand, wat ook goed is. En daarbovenop evolueert Harry, hij wordt ouder en heeft oog voor andere zaken dan enkel de pracht en praal van deze wereld, hij begint de donkere kant ervan te zien, de diepere lagen, en na film twee worden ook de interieurs, maar vooral de kledij, een stuk duisterder. Een sterk staaltje kostuumontwerp trouwens. Het was net die evolutie van zowel de vormgeving van de wereld als het verhaal die me in de ban hielden.
In deze eerste film waren het de rijkelijke, flamboyante kleren bijvoorbeeld – ik ben nog steeds gek op het groenfluwelen gewaad van professor Anderling in die eerste twee films! De prachtige decors, Brits, middeleeuws van sfeer, de manier waarop het kasteel tot leven wordt gewekt, de omgeving, de magische wezens. Zelfs nu nog pakt het me elke keer weer (net zoals bij zoveel andere mensen) en elk jaar bekijken we hier thuis met het gezin de hele reeks toch zeker één keer, vaak rond de kerstperiode. De film is nog steeds een puik stuk werk als het op speciale effecten aankomt (met de technologie die er toen was) en de vormgeving van bijvoorbeeld de kleuren, blazoenen, en symbolen voor de vier afdelingen, tot aan Hagrids huis toe.
Harry Potter bleef me in de jaren nadien steeds achtervolgen, en soms op bijzondere, onverwachte manieren, alsof er toen al een boodschap in zat. De prestatie van J. K. Rowling deed dat ook, een gewone vrouw die een wereldhit neer kon zetten. Wie weet moest ik toch ook maar eens gaan doen wat ik al lang wilde, namelijk een boek schrijven?
De meest bijzondere manier waarop Harry terug in mijn leven kwam, was een paar jaar later, in 2003, maar dat is een verhaal voor een andere keer!
Pen Stewart is schrijfster van onder meer Onderuniversum en Wintercode